Bach, Haendel, Chopin, Mozart...

Właściwie od zawsze chciałam umieć grać na pianinie. Nie rozumiem, dlaczego mi się to nie udało w wieku przedszkolnym. Może gdybym wychowywała się w klimacie Rubinsztajnów, grałabym jak Martha Argerich. Ale nic to, jak mawiał Onufry Zagłoba. Na nic nigdy nie jest za późno. Wziełam się do roboty w wieku dorosłym i zaczęłam bębnić w klawisze godzinami i codziennie. Pukali się ludzie w czółko, a ja chciałam i chciałam. No, i gram małe sonatiny i preludia dla dzieci. Umiejętność czytania nut ze szkoły podstawowej bardzo mi się przydała. Reszty dokonały dobre koleżanki-nauczycielki muzyki, które poświęciły mi na początku trochę czasu. Ave Maria - proszę bardzo, gram bez problemu. I do tego śpiewam. Nichts ist unmöglich.